• Aktualności

    Warto przeczytać

Aktualności

          • MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ PISARZY I PISAREK

          • Uczennice z naszej szkoly wzieły udział w Miedzynarodowym dniu pisarzy i pisarek w Bibliotece Pedagogicznej.Czytali  fragmety ulubionych ksiażek i wzieli udział w terenowej grze bibliotecznej "Sherlock Holmes na tropie zaginionego utworu".

          • PIERWSZAKI I NOWE TECHNOLOGIE

          • 13 lutego 2024 r. uczniowie klasy 1c uczestniczyli w bardzo ciekawych zajęciach  prowadzonych przez nauczycielkę geografii P. Agatę . Najpierw dzieci poznawały krajobrazy świata, ich różnorodność , korzystając z kart pracy i ilustracji.  Potem dzięki okularom VR przeniosły  się  w wirtualną rzeczywistość, którą wcześniej oglądały tylko na zdjęciach. Niesamowite krajobrazy były tym razem na wyciągnięcie  ręki. Zajęcia zachwyciły uczniów,  w końcu mogli podróżować po świecie, bez opuszczania sali lekcyjnej. Aktywność z okularami VR była świetną zabawą  połączoną z nauką.  Z pewnością jeszcze nie raz będziemy wracać do tych emocjonujących doświadczeń.

             

            opr. Agnieszka Adamczyk

          • POWRÓT NA MALTĘ... MITY I LEGENDY ZE ŚWIATA

          • Tak nam się spodobały maltańskie klimaty, że jeszcze raz odwiedziliśmy wyspę.

            Zapraszam do zapoznania się z maltańską legendą, do której uczniowie klasy 3a stworzyli niesamowite ilustracje.

             

            opr. Iwona Kląskała

            LEGENDA Z MALTY O SPRYTNYM SZEWCU
            I  OKRUTNYM OLBRZYMIE

            Wysłany przez Michał Baranowski | Mity i Legendy ze świata 

             

            Dawno, dawno temu na Malcie żył sobie skromny  szewc. Jego zajęciem, jak pewnie się domyślacie, było wykonywanie butów na  zlecenie i ich naprawa, gdy tym od nadmiernego użytkowania odpadała podeszwa. Nie posiadał on jednak własnego kramu, tylko wędrował ze swoim przybornikiem pełnym narzędzi od wioski do wioski i od miasta do miasta, gdzie pomieszkiwał w spelunkach, by każdego ranka chwycić swój tobołek i ustawić się w centralnym punkcie miejscowości oferując swoje usługi.

            Ludzie lubili tego staruszka, tak więc i ten na brak klientów i  pracy nie narzekał. Dobry był to człowiek, bo gdy widział biedniejszego od niego chodzącego z obdartymi zelówkami, brał wtedy jego obuwie i w mgnieniu oka naprawiał, nie żądając żadnej zapłaty.

            Ci jednak z wdzięczności za wykonaną pracę ofiarowali mu zawsze jakiś drobiazg, czy to kulkę twarogu, którą odjęli sobie od ust, czy nawet małego, żywego ptaszka, który zamknięty  w sakiewce świergolił delikatnie, prosząc o uwolnienie, czy też zwitek lin konopnych, które nie wiadomo do czego miałyby mu się przydać.

            Brał jednak wszystko, bo nie chciał zrobić przykrości osobom, które dzieliły się z nim największymi skarbami, a gdy w końcu wszystkie buty w okolicy odzyskiwały dawny blask, pakował ofiarowane mu precjoza i  kilka srebrników, które otrzymał od bogatszych mieszkańców i ruszał w drogę ku następnej miejscowości.

            Pewnego razu rzemieślnik stanął na rozstaju dróg. Jedna prowadziła przez gęsty las, zaś druga obchodziła gęstwinę dookoła. Znał dobrze to miejsce z opowieści. Ileż to się nasłuchał w karczmach, by wybierać zawsze drogę okrężną, bo  w  lesie grasuje okrutny olbrzym, który podobno zasmakował w ludzkim mięsie. Postał tak jeszcze przez moment. Podumał troszeczkę. Podrapał się po spalonej słońcem łysinie i w końcu zadecydował

            – Idę przez las i zobaczymy, co też się ukrywa w gęstwinie. Może nie będzie tak strasznie jak  opowiadają. – Po czym ruszył przed siebie, śpiewem dodając sobie  otuchy.

            Gdy tak wędrował leśnymi ostępami, sądząc, że opowieść o olbrzymie to bajdurzenie, nagle ziemia zatrzęsła się, a kilka okolicznych drzew powaliło się z hukiem. Naprzeciw niemu stanął olbrzym
            z opowieści i ryknął.

            – Człowieku! Kim jesteś i co potrafisz? – Dreszcz przeszył kark staruszka, który dopiero teraz zdołał ogarnąć wzrokiem całą postać giganta. Otrząsnął się, przełknął ciężko ślinę i jak gdyby nigdy nic skłonił się potworowi i odpowiedział najuprzejmiej jak tylko potrafił.

            – Witaj. Jestem szewcem i potrafię więcej, niż Ty jesteś w stanie zrobić.

            Nie takiej odpowiedzi spodziewał się gigant. Zmarszczył czoło, intensywnie myśląc, co spowodowało, że lekko skrzywił nos, unosząc prawą dziurkę, po czym podniósł sękatą łapę i podrapał się za postrzępionym, wielkim jak parasol,  uchem.

            – Jak to potrafisz zrobić więcej niż ja? – w końcu po kilku minutach milczenia odezwał się zdziwiony do malutkiego, przygarbionego człowieka. – Przecież jesteś tak malutki, że mógłbym Cię zgnieść
            ot tak! – Co mówiąc, chwycił najbliżej leżący kamień i ścisnął go tak, że ten zamienił się momentalnie w garść pyłu.

            – To jak? – zapytał. – Potrafisz tak zmiażdżyć kamień?

            Szewc spojrzał na potwora i odpowiedział.

            – Wydaje mi się, a nawet jestem tego pewien, że lepiej poradzę sobie z tym zadaniem. – Po czym ukląkł, tak że zasłonił swoje dłonie i sprawnym ruchem sięgnął do swojej torby podróżnej, gdzie przetrzymywał podarki od ludzi, którym pomógł w naprawie obuwia, po czym wyciągnął z niej kostkę twarogu. Następnie wstał i podniósł rękę w stronę olbrzyma, ukazując mu „kamień” i jednym ruchem zgniótł go na jego oczach, aż z zaciśniętej dłoni zaczęła skapywać woda.

            Olbrzym oniemiał. Pierwszy raz spotkał kogoś równie silnego jak on, a może nawet i silniejszego. Przecież jemu nigdy nie udało się wycisnąć z kamienia wody, a tej małej istocie ta sztuka udała się za pierwszym  razem. Gigant po raz pierwszy raz w życiu poczuł strach, ale potrząsnął łbem tak, że z jego włosów powypadało kilka bliżej nieznanych stworzeń i ryknął wściekle w stronę człowieka.

            – Widzę, żeś jest silny, ale czy jesteś w stanie rzucić kamieniem tak daleko jak ja?! – i nie czekając na odpowiedź, wziął ogromny zamach i z całych sił wyrzucił wcześniej podniesioną bryłę. Ta poleciała
            aż na kraniec lasu, roztrzaskując po drodze kilka drzew na  strzępy.

            I tym razem szewc nachylił się ku ziemi i niewidocznym ruchem chwycił do tobołka, z którego wyciągnął malutkiego ptaszka, którego otrzymał niedawno od zadowolonego klienta. Zamknął go
            w dłoni tak, że było widać tylko jego grzbiet i wzniósł rękę do olbrzyma            .

            – Spójrz na to. – Powiedział i biorąc lekki zamach, wyrzucił czarną kulę, która szczęśliwa
            z nagłego odzyskania wolności miast spadać poszybowała daleko, daleko aż w końcu znikła za horyzontem.

            Olbrzym wytrzeszczył oczy, nie dowierzając. Strach wdarł się po raz kolejny w jego myśli,  ale odgonił je i ryknął jeszcze wścieklej niż poprzednio. Podbiegł do ogromnego dębu i objął go swoimi potężnymi ramionami. Walka trwała kilka minut, ale w końcu tysiącletni dąb dał za wygraną i pokazał światu swoje obnażone korzenie.

            – A TAK POTRAFISZ??!!! – siła z jaką wykrzyczał pytanie olbrzym, rozniosła się po okolicy, tak jak grzmot rozchodzi się po niebie w czasie burzy. Stał, ciężko oddychając i  wpatrywał się z nienawiścią pomieszaną ze strachem w malutkiego szewca, który  wyciągnął z torby linę konopną i przywiązał ją do drzewa. Olbrzym bacznie śledził każdy ruch rzemieślnika,  który chodził od drzewa do  drzewa
            i  obwiązywał kolejne pnie. W końcu nie wytrzymał i zapytał.

            – Co robisz?

            Szewc spojrzał na wielkoluda i wzdrygnął lekceważąco ramionami

            – Obwiązuję wszystkie drzewa,  bo chcę Ci pokazać, jak za jednym razem wyrywam cały las.

            Kolos otworzył szeroko wielką jak jaskinia paszczę i zaniemówił. Milczał jeszcze przez moment, jak by szukając sensu zdania wypowiedzianego przez szewca, aż w końcu błysk inteligencji pojawił się w jego ogromnych źrenicach.

            – Nie, nie, nie! Nie rób tego, proszę!! Przecież jak wyrwiesz wszystkie drzewa, to gdzie

            ja będę mieszkał? Las to mój dom!

            – No cóż. – Odparł szewc. – Skoro tak pięknie mnie prosisz, to nie muszę tego robić. – Po chwili dodał lekko uśmiechając się pod nosem. – To jak? Potrafię więcej niż Ty? Przyznasz w końcu, że w każdym wyzwaniu jestem lepszy od Ciebie?

            Olbrzym nie wiedział, co odpowiedzieć. Jeszcze nigdy przecież nie przegrał. Nigdy! A tym bardziej
            z jakimś małym,  lekko  widocznym z góry przygarbionym człowieczkiem. Musi być przecież konkurencja, w której ON, wielki niczym stodoła Pan Lasu będzie w czymś lepszy. Myślał i myślał. Stał jak posąg wykuty w litej skale i się nie ruszał, ciągle myśląc. Stał tak długo, aż w końcu lasem wstrząsnął złowrogi, basowy pomruk pustego żołądka tytana. Brzmiało to mniej więcej tak,  jak by sto niedźwiedzi nagle obudziło się na  wiosnę i warknięciem oznajmiło okolicy, że wychodzą na żer.

            –  Na żer! No właśnie!!! NA ŻER!! Człowiek na pewno nie zje tyle, co ja!!! – pomyślał wielkolud
            i ryknął do szewca, który ciągle cierpliwie czekał na odpowiedź.

            – Będziemy jeść! Kto zje więcej, ten wygra!

            Rozpoczęły się przygotowania do ostatecznej rozgrywki. Olbrzym kontra człowiek. Siła
            i wielkość kontra spryt i inteligencja. Na rozpalonym ogniu gigant ustawił potężny gar, do którego nawrzucał pokrojonego mięsiwa i zaczął gotować posiłek. W  końcu,  po kilku długich  godzinach danie było  gotowe.

            Starzec zasiadł do biesiady, która ostatecznie miała zadecydować o wygranej lub niechybnej śmierci. Jednak nie byłby sobą, gdyby wcześniej  nie przygotował się do niej odpowiednio. Tobołek, z którym przemierzał od miasta do miasta, ukrył sprytnie pod koszulą. Jego plan był prosty. Będzie jadł tylko tyle, ile zdoła, zaś resztę po kryjomu będzie wrzucał do worka.

            Potwór chwytał parujące kawały mięsa i wpychał je sobie garściami do ust, gdzie te momentalnie zamieniały się w papkę mielone zębiskami jak ogromnymi żarnami. Tłuszcz skapywał z jego brody wprost na talerz, na który raz za razem  spadały poobgryzane kości, tworząc po  chwili górkę, która przewyższyła niejedno  okoliczne wzniesienie.  Jedno trzeba było mu przyznać. Zjeść to on  potrafił.

            Szewc patrzył na ten pokaz braku ogłady zniesmaczony, ale starał się dotrzymać kroku tytanowi. Chwytał więc kawałek mięsa i wkładał go do ust, żując niechętnie, a kilka innych
            w tym samym momencie wkładał ukradkiem do torby pod koszulą.

            W końcu gar był pusty. Olbrzym otarł owłosioną łapą resztki jedzenia z twarzy, poklepał się po zapełnionym brzuchu i spojrzał zadowolony na swojego konkurenta.

            – Przegrałeś człowieku. Zjadłem o wiele więcej niż Ty! – rzekł wesoło i wyszczerzył zębiska, spomiędzy których zwisały bezwładnie  kawałki niedojedzonego mięsiwa.

            Szewc uśmiechnął się delikatnie  i odpowiedział

            – Wydaje mi się jednak, że to Ty przegrałeś olbrzymie. Według mnie to ja zjadłem więcej. Jednak nie ma co się spierać, skoro można to sprawdzić.

            – Sprawdzić? Jak chcesz sprawdzić ile zjadłeś, skoro jedzenie jest w brzuchu? – Zdziwił się wielkolud.

            Prosta to sprawa. – Odparł człowiek i chwycił nóż, którym niby to rozcinając sobie brzuch, rozciął worek znajdujący się pod jego koszulą. Z otworu wyleciało, z niemiłym dla ucha plaśnięciem, pełno jeszcze ciepłego mięsa.

            Olbrzym nie zastanawiał się długo. Chwycił ogromny nóż, którym zwykł skórować upolowaną zwierzynę i jednym ruchem przeciął sobie trzewia. Jelita wraz z zawartością żołądka wylały się na okrwawioną trawę. Gigant spojrzał się tryumfalnie  na szewca i krzyknął w amoku, nie czując bólu.

            – Widzisz! Zjadłem więcej niż ty! Wygrałem! – A następnie zachwiał się i runął martwy na ziemię.

            Tak oto kończy się opowieść o tym, jak to mądrość i spryt z siłą wygrała.

          • BAJKOWY BAL

          • 4

            8 lutego 2024 r. odbył się bajkowy bal karnawałowy w klasach 1-3. Wyobraźnia dzieci nie miała końca a wszystkie stroje były fantastyczne. Dzieci bawiły się iście bajkowo, zresztą zobaczcie sami😊Na balu rozdano również nagrody dla zwycięzców i wyróżnionych w szkolnym konkursie plastycznym "Mój ulubiony sport". Zwycięzcom gratulujemy i zachęcamy do brania udziału w kolejnych konkursach😊

             

            opr. Karolina Fedorowicz

          • EFEKTY PROJEKTU "MISTRZ BIELAWSKIEJ KUŹNI TALENTÓW" NA MALCIE

          • 4

            Pobyt na Malcie i mój udział w warsztacie rozwijającym kompetencje z zakresu kształcenia kreatywności zainicjował wiele działań, których efektem jest swobodniejsze kreowanie rzeczywistości i większe zaangażowanie uczniów w realizowanym od marca ubiegłego roku ogólnopolskim projekcie „Kompas Kreatywności”.

            Uczniowie klasy 3a brali udział w zajęciach, których celem było przybliżenie historii, położenia geograficznego, klimatu, fauny i flory, zabytków, kuchni maltańskiej oraz zwyczajów panujących na wyspie. Dzieci z zaciekawieniem oglądały i poznawały urokliwe zakątki Malty. Po przeprowadzonych zajęciach uczniowie umiejętnie wyszukiwali  nowych  informacji na temat  poznanego państwa. Wielu  z nich odkryło w sobie chęć podróżowania
            i zwiedzania ciekawych miejsc na świecie. Niewątpliwie była to okazja do motywacji uczniów, aby systematycznie uczyli się języka angielskiego, który jest najczęściej używany
            w kontaktach międzynarodowych.

            Efektem przeprowadzonych zajęć było stworzenie maszyny do wykrywania wody (Malta – w poszukiwaniu wody), zapoznanie z niezwykłymi legendami regionu i stworzenie ilustracji do poznanych opowieści oraz próba nauki piosenki w j. maltańskim (Znasz Maltę? – poznajemy kraje UE). Wszystkie podjęte aktywności sprawiły uczniom wiele radości, kolejny raz pozwoliły w nieszablonowy sposób rozwiązać problem.

             

            opr. Iwona Kląskała

          • WARSZTATY TANECZNE

          • 10 lutego 2024 r.  w naszej szkole odbyły się warsztaty taneczne, które poprowadziły instruktorki z wrocławskiej  Szkoły Tanecznej  Pleyada . Blisko 100 uczniów z klas 3-8 szkoliło swoje umiejętności w zakresie hip-hop i disco dance.

            11

          • XVIII MIĘDZYNARODOWY KONKURS INFORMATYCZNY BÓBR 2023

          • W naszej szkole odbył się XVIII Międzynarodowy Konkurs Informatyczny Bóbr 2023. Głównym celem konkursu jest rozwój i kształtowanie myślenia analitycznego oraz algorytmicznego. Popularyzacja umiejętnego posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną wśród uczniów. Zmagania konkursowe zostały podzielne na trzy kategorie wiekowe. W drugim etapie kategorii Junior dla klas 7 i 8 udział wzięło 10 uczniów, którzy osiągnęli bardzo dobre wyniki. Gratulujemy.

            opr. A. Wałowski

          • PĄCZKOWE SZALEŃSTWO

          • Jak się oprzeć tej pokusie,gdy tak pachną te pączusie!

            Podziękowania dla ks. Daniela i Trójek Klasowych:). TŁUSTY CZWARTEK ZALICZONY!

          • FESTIWAL KOLĘD I PASTORAŁEK

          • 1
            .

            2 lutego 2024 r. nasi uczniowie wzięli udział w "22 Dziecięcy Festiwal Kolęd i Pastorałek" w Legnicy. Do konkursu przystąpiło 50 wykonawców z Dolnego Śląska oraz innych województw.Cieszymy się ze zdobytych przez nich nagród

            kat. soliści do lat 9

            III miejsce Mary Jane Alichniewicz  z klasy 3c

            kat. soliści 10-11 lat

            I miejsce Piotr Andrzejewski  z kl. 5b

             Piotr otrzymał również  nagrodę specjalną jury

             kat. soliści 12-14 lat

             II miejsce Ariena Wiktorska  z kl. 7d

             

            Opiekunem wokalistów jest p. Anna Lutz

             Gratulujemy!

          • POWIATOWY KONKURS PIOSENKI OBCOJĘZYCZNEJ 🎶🎤🎺

          • 26

            30. 01. 2024 r.  w naszej szkole odbył się Powiatowy Konkurs Piosenki Obcojęzycznej , jeszcze w klimatach zimowo-świątecznych .

            W konkursie wzięło udział27 wykonawców z 12 szkół podstawowych . Uczniowie prezentowali się w trzech kategoriach wiekowych, a oceniało ich jury w składzie:

            👉 Aleksandra Lutz,

            👉Małgorzata Otrocka,

            👉Aleksandra Napierajczyk.

            W kat. Klas 1-3

            ✔️I miejsce  Oliwia Rozwadowska SP 5 Dzierżoniów,

            ✔️II miejsce Łucja Szmigielska SP Łagiewniki,

            ✔️III miejsce Pola Durlik SP 7 Bielawa.

            Jury wyróżniło :

            ✔️trio H. Powierza, Z, Pawełkiewicz i L. Stawicka SSP Bielawa,

            ✔️Mary J. Alichniewicz SP 10 Bielawa,

            ✔️duet N. Jaśkiewicz i J.Marcińczak ZSP Mościsko

            W kat. Klas 4-6

            ✔️I miejsce  Aleksandra Walczuk  SP 1 Pieszyce,

            ✔️II miejsce Zuzanna Enozel  SP 1 Pieszyce

            ✔️III miejsce Julia Szczygieł SP Lutomia Dolna.

            Jury wyróżniło:

            ✔️trio R. Bader, I. Karolski i A. Salij -Szyszka SSP Bielawa,

            ✔️W. Bagińska SP 3 Dzierżoniów,

            ✔️A. Furmańczyk SP 10 Bielawa,

            ✔️M. Bodnarczuk SP Łagiewniki,

            ✔️N. Nalewka SP Piława Dolna,

            ✔️M. Świstak ZSP Mościsko.

            W kat. Klas 7-8

            ✔️I miejsce  Paula Ciężka  SP Lutomia Dolna,

            ✔️II miejsce Zuzanna Stróżyńska

            SP 4 Bielawa,

            ✔️III miejsce Julia Udot  SP 7 Bielawa

            Jury wyróżniło:

            ✔️duet N. Karolski i M. Krotla SSP Bielawa,

            ✔️H. Płusa SP 10 Bielawa ,

            ✔️Z. Krechowiecka SP 1 Dzierżoniów.

            Serdecznie wszystkim gratulujemy 👏🌹

          • KONKURS BÓBR

          • Konkurs Bóbr jest międzynarodowym konkursem z zakresu informatyki oraz technologii informacyjnej i komunikacyjnej, który rozwija i kształci myślenie analityczne, algorytmiczne i komputacyjne na każdym etapie edukacyjnym. Pierwszy raz został zorganizowany na Litwie w 2004 roku, a w Polsce organizatorami konkursu są: Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, firma Learnetic SA z Gdańska oraz Oddział Kujawsko-Pomorski Polskiego Towarzystwa Informatycznego (OKP-PTI). W tegorocznej edycji konkursu we wszystkich kategoriach wzięło udział 20512 uczniów z całej Polski. Zgodnie z oficjalnymi progami punktowymi XVIII Konkursu Informatycznego Bóbr w kategorii Skrzat uczeń naszej szkoły Filip Świderski otrzymał wyróżnienie. Serdecznie gratulujemy wszystkim uczniom, którzy wzięli udział w konkursie.

             

            opr. Marta Cieplińska

          • FERIE W SZKOLE ZA NAMI

          • 15-25.01.2024 r.

            27

            Podczas ferii w szkole dzieci brały udział w różnorodnych zajęciach,  min chodziły do kina, na basen, na łyżwy. Odwiedziły szkołę leśną, gdzie poznały tropy różny zwierząt, a na koniec odbyło się ognisko. Odbyła się także wycieczka do gospodarstwa agroturystycznego w Marianówek,  gdzie własnoręcznie przygotowały ciastka z okazji Dnia Babci i Dziadka oraz wykonały laurkę.

          • SZKOLNY MINI FINAŁ WOŚP

          • 12.01.2024 r.

            BYŁA MOC:)

            23

            Nasz szkoła włącza się jak co roku w 32. Finał WOŚP, który  odbędzie się 28 stycznia 2024 roku.

            Mottem akcji jest "Tu wszystko gra OK!".

            Cel 32. Finału WOŚP to:

            „Płuca po pandemii. Gramy dla dzieci i dorosłych!”.